1. به ياد گذشتگان باشيم و براي آنان دعا و طلب مغفرت نماييم.

2. امام باقر عليه السلام مظلوم زيست و مظلومانه به زهر جفاي هشام



[ صفحه 98]



بن عبدالملك (لع) به شهادت رسيد، و وصيت كرد در مني (موسم حج) برايش مجلس عزا برپا نمايند و براي اين كار هم بودجه اي تعيين نمود تا براي مظلوميتش گريه كنند، و همه ي مردم بدانند اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله مظلوم اند و حقوقشان ضايع شده است. اين وصيت جنبه ي تبليغاتي و نوعي رسوايي براي دشمنان دارد؛ چنان كه امام صادق عليه السلام فرمود: پدرم اين عمل را سنت مي دانست كه قبري براي او درست شود و هميشه كنار مزارش بيايند و آب روي آن بريزند، و براي ايشان نوحه خواني و عزاداري كنند.

3. اين وصيت مجوزي است براي ما كه براي عزيزان از دست رفته ي خود عزاداري كنيم؛ خصوصا براي مظلوميت خاندان پيغمبر صلي الله عليه و آله و مصائبي كه بر آنان وارد شد.

4. از اين وصيت و از تاريخ زندگاني امام باقر عليه السلام مشخص مي شود كه در زمان حيات حضرت، حقوق ايشان را غصب نمودند و به او اذيت و آزار رساندند، ايشان راتبعيد نموده و زنداني كردند و مردم را از فيض وجود مباركش و از بركات علومش محروم نمودند. در حقيقت، اين وصيت تاريخي فرياد مظلوميت امام باقر عليه السلام است، زيرا بعد از شهادت آن بزرگوار هم دست از قبر منورش برنداشتند و با فتواي علماي وهابي، در روز 8 شوال سال 1344 هجري قمري، قبر و بارگاه ملكوتي ايشان و بقيه ي امامان معصوم عليهم السلام در قبرستان بقيع - يعني امام حسن مجتبي و امام سجاد و امام جعفر صادق عليهم السلام - و قبور دختران پيغمبر صلي الله عليه و آله و همسران او و همچنين عمه هاي پيغمبر صلي الله عليه و آله و قبر حضرت ام البنين (مادر حضرت ابالفضل العباس) و قبر حضرت



[ صفحه 99]



حمزه و شهداي احد، و قبر حضرت خديجه و قبور ديگر را كه در مدينه و مكه قرار داشت، ويران نمودند و با خاك يكسان كردند.

ابوجارود مي گويد كه به امام باقر عليه السلام عرض كردم:اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله! آيا دوستي و پيوند قلبي و پيروي مرا نسبت به خودتان مي دانيد؟

امام فرمود: آري؛ مي دانم.

ابوجارود: عرض كرد سؤالي دارم و چون نابينا هستم، هميشه نمي توانم خدمت برسم.

امام فرمود: حاجتت چيست؟

ابوجارود گفت: ديني را كه شما و خاندان شما، خدا را بر اساس آن دين مي پرستيد، به من بفرماييد كه چگونه است، تا من بر اساس آن خدا را عبادت كنم.

امام باقر عليه السلام فرمود: سؤال مهمي نمودي و مطلب كوتاه. سوگند به خدا همان ديني را كه خودم و پدرانم با آن دينداري مي كنيم، به تو مي گويم، و آن دين عبارت است از:

1. گواهي به يكتايي خدا و بي همتايي او؛

2. گواهي به رسالت محمد صلي الله عليه و آله و اقرار به آنچه از طرف خدا آورده است؛

3. گواهي به رهبري و امامت ولي ما و دشمني با دشمنان ما؛

4. اطاعت كردن از فرمان ما؛

5. انتظار قائم ما (حضرت حجت بن الحسن المهدي) ؛



[ صفحه 100]



6. كوشش در انجام واجبات و ترك محرمات [1] .