بازگشت

درس هاي اين وصيت


1. هرگاه مي خواهيم سفارش به كاري كنيم و پيامي به كسي بدهيم، اول با سلام آغاز كرده و اظهار محبت نماييم.

2. همه ي ما موظفيم اين كلمات گهربار را به همه ي دوستان و مواليان امامان معصوم عليهم السلام برسانيم.

3. مقيد باشيم در مسير تقوا و راستي و حقيقت حركت كنيم.

4. توانمندان جامعه (چه از نظر مادي و چه از نظر معنوي) حال زيردستان را مراعات كنند و از آنان دستگيري نمايند و كوشش كنند ارتباط بيش تري بين اقشار مختلف جامعه برقرار باشد.

5. مواليان اهل بيت عليهم السلام در فكر اين باشند كه بزرگ ترين وظيفه ي آن ها، زنده كردن نام و ياد و آيين اهل بيت عليهم السلام است؛ يعني آشنايي با قرآن و عترت و عمل نمودن به فرامين اين دو امانت، موجب سعادت دنيا و آخرت و مايه ي رستگاري و نجات



[ صفحه 110]



ماست، و رحمت واسعه ي خداوند متعال را شامل حامل ما خواهد كرد.

6. اين را بدانيم كه خاندان عترت و طهارت از ما چيزي جز عمل نمودن به راهنمايي هاي قرآن و عترت نمي خواهند؛ تنها توقع آن بزرگوران، توجه به ثقلين است كه آن هم نهايتا به سود خود ما خواهد بود.

7. هنگامي ولايت اهل بيت عليهم السلام از ما پذيرفته خواهد شد و به اين مقام مي رسيم كه ورع و پرهيزكاري را اصل و اساس زندگي خود قرار داده و متقي باشيم، تا ان شاءالله به درجه ي فائزين برسيم، و شامل اين حديث شريف شويم:

قال رسول الله صلي الله عليه و آله: علي و شيعته هم الفائزون [1] .

پيغمبر صلي الله عليه و آله فرمود: علي و شيعيان او رستگارانند.

8. يكي از اسامي روز قيامت، يوم الحسرة مي باشد. خداي سبحان در قرآن كريم مي فرمايد:

(و انذرهم يوم الحسرة) [2] .

آن ها را از روز حسرت بترسان.

از اين رو در پايان اين وصيت، مي بينيم كه حضرت مي فرمايد: كوشش كنيد جزء كساني نباشيد كه فرداي قيامت حسرت و اندوه داشته باشند. بزرگ ترين حسرت مردم در روز قيامت اين است كه توصيف عدل را مي دانستند، اما عامل به آن نبودند.



[ صفحه 111]




پاورقي

[1] بشارة المصطفي، ص 187، ضمن حديث 2؛ مناقب اميرالمؤمنين، محمد بن سليمان الكوفي، ج 2، ص 596، ح 1100.

[2] مريم، 39.