بازگشت

دو سؤال درباره قيامت


مرحوم شيخ مفيد و ديگر بزرگان به نقل از عبدالرحمن زهري آورده اند:

هشام بن عبدالملك در يكي از سال ها، جهت انجام مراسم حج و زيارت خانه خدا، وارد مسجدالحرام شد، در حالي كه بر يكي از غلامانش - به نام سالم - تكيه زده بود.

امام محمد باقر عليه السلام در گوشه اي از مسجدالحرام نشسته و مشغول دعا و مناجات بود.

سالم به هشام گفت: اي اميرالمؤ منين! اين شخص محمد بن علي بن الحسين عليهماالسلام است.

هشام اظهار داشت: آيا اين همان كسي است كه اهالي عراق دلباخته و شيفته او هستند؟

سالم در پاسخ به هشام، گفت: آري.

هشام گفت: به نزد او برو؛ و به او بگو كه خليفه، هشام گويد: مردم در روز قيامت - در آن مدتي كه مشغول بررسي و محاسبه اعمال هستند - چه خوراكي دارند و چه مي آشامند؟

پس هنگامي كه غلام نزد امام باقر عليه السلام آمد و سؤال هشام را مطرح كرد، حضرت فرمود:

هنگامي كه مردم محشور مي شوند، در صحراي محشر چشمه هائي است، كه از آن مي خورند و مي آشامند تا وقتي كه از حساب و بررسي اعمال فارغ آيند.

وقتي سالم، جواب حضرت را براي هشام بازگو كرد، هشام با شدت ناراحتي گفت: الله اكبر! و آن گاه دوباره سالم را فرستاد تا از حضرت باقرالعلوم عليه السلام سؤال كند: چه چيزي مردم را از خوردن و آشاميدن باز مي دارد؟

امام عليه السلام در پاسخ فرمود: آن هنگامي كه خلافكاران در آتش دوزخ قرار گيرند، بيشتر اشتهاء پيدا مي كنند و سپس خطاب به مؤمنين كرده و گويند:

أفيضوا علينا منالماء أو مما رزقكم الله. [1] .

يعني؛ يا مقداري آب و يا مقداري از آنچه كه خداوند به شما روزي داده است، به ما هم عنايتي كنيد.

در اين موقع هشام، با شنيدن جواب صريح و روشنگرانه امام عليه السلام ساكت شد و ديگر حرفي نزد. [2] .


پاورقي

[1] سوره ي اعراف: آيه 50.

[2] ارشاد شيخ مفيد: ص 282، بحارالانوار: ج 46، ص 432، ح 14، احتجاج طبرسي: ج 2، ص 172، ش 202.