امام باقر شفيع محشر،

ولي امر خداي داور



وصي پنجم، ز آل طاها

به خلق عالم، امين و رهبر



تو ديده اي دشت نينوا را

تو ديده اي راه كربلا را



اسيري و حال عمه ها را

به شام و كوفه به ديده تر



به عهد بابا، قرين ماتم

ز جور دشمن، به غصه و غم



فداي تو اي سليل خاتم

كه جان فدائي، شدي تو آخر



فداي تو اي، عزيز دادار

وصي دين، رسول مختار



شدي تو مسموم، در آخر كار

ز جور و ظلم هشام كافر امام باقر



شفيع محشر، ولي امر خداي داور [1] .

مسموم شد از زهر كين، آه و واويلا



باقر امام متقين، آه و واويلا

باقر امام متقين، آه و واويلا



گشته ملايك نوحه گر، آه و واويلا

زهراي أطهر دل غمين، آه و واويلا



باقر امام متقين، آه و واويلا

گريان از اين ماتم نگر، امام صادق



در غم پيامبر با علي، آه و واويلا

باقر امام متقين، آه و واويلا



عالم شده ماتم سرا، آه و واويلا

آجرك الله زين عزا بقية الله