بازگشت

ذكر مصيبت معصوم هفتم امام باقر


حضرت محمد باقر (ع) امام پنجم (ع) در اول ماه رجب يا سوم ماه صفر سال 57 هـ . ق در مدينه متولد شد، مادرش فاطمه (س) دختر امام حسن (ع) بود، و آن حضرت در روز دوشنبه 7 ذيحجه سال 114 هـ . ق در سن 57 سالگي در مدينه از دنيا رفت، مرقد شريفش در قبرستان بقيع كنار قبر پدرش امام سجاد (ع) است.

او نوزده سال و ده ماه و دوازده روز (از سال 95 تا 114 هـ . ق) امامت كرد و سرانجام به دستور هشام بن عبدالملك (دهمين خليفه ي اموي) مسموم گرديد.

آن حضرت در جريان كربلا همراه پدر بود در حالي كه از عمر شريفش سه سال و شش ماه و ده روز گذشته بود. [1] او تمام مصائب كربلا و اسارت را از نزديك ديد و خود جزء مصيبت زدگان بود و به عنوان اسير كوچك، سختي هاي اسارت را ديد، ظاهرا مادرش دختر امام حسن (ع) نيز در كربلا بوده، و مصائب برادران و عموها و عموزادگان و... را تحمل كرده و سختي هاي دوران اسارت را ديده است.


پاورقي

[1] در معالي السبطين ج 2 ص 23 آمده كه آن حضرت چهار سال داشت و با مادرش در كربلا بود.