راوي گويد: روزي جابر از كوچه اي در مدينه كه مكتب خانه اي در آن بود مي گذشت و محمد بن علي براي كاري آن جا بود. [1] چون جابر نگاهش به او افتاد گفت: اي پسر! پيش من آي. او پيش آمد و سپس گفت: برگرد.او برگشت.جابر گفت: سوگند به آن كه جانم در دست اوست كه شمايل اين پسر همچون شمايل پيغمبر است. اي پسر! اسم تو چيست؟ گفت: محمد بن علي بن حسين. جابر به او نزديك شد و سرش را بوسيد و گفت: پدر و مادرم به قربانت! رسول خدا (ص) سلامت رسانيده و چنين گفته است.... محمد بن علي بن حسين هراسان به سوي پدر آمد و ماجرا را بيان كرد. زين العابدين (ع) فرمود: پسر جان در خانه بنشين، زيرا جابر بر خلاف تقيه رفتار كرده. چون دشمنان و مخالفان تو را خواهند شناخت و منزلت و كرامت تو را نزد خدا و پيامبر خواهند دانست و بر تو حسد خواهند برد. سپس جابر كه در هر بامداد و پسين به خدمت امام باقر (ع) مي رفت. اهل مدينه مي گفتند شگفتا از جابر كه در هر بامداد و پسين نزد اين كودك مي رود، در صورتي كه او آخرين كس از اصحاب پيامبر است. چيزي نگذشت كه علي بن حسين (ع) درگذشت و آن گاه محمد بن علي (ع) با توجه به مجالست جابر با پيامبر (ص) نزدش مي رفت، مي نشست و از خداي تبارك و تعالي براي آنها حديث مي گفت. اهل مدينه مي گفتند ما جسورتر از محمد بن علي نديده ايم. زيرا با اين كودكي از خدا حديث مي گويد. چون ديد چنين مي گويند، از پيامبر خدا حديث گفت. باز اهل مدينه گفتند: ما دروغگوتر از اين مرد نديده ايم. از كسي براي ما حديث مي گويد كه او را نديده است. چون ديد چنين مي گويند، از جابر بن عبدالله براي آنها حديث گفت. آن گاه تصديق كردند، در صورتي كه اين جابر بود كه خدمت او مي آمد و از او حديث مي آموخت. [2] .

همچنين روايات بسياري از رسول خدا (ص) و اميرالمؤمنين و حسن و حسين و علي بن حسين در امامت آن حضرت آمده است. [3] .

از روايت جابر استفاده مي شود كه لقب باقر را رسول الله براي امام پنجم، انتخاب كرده و ولادت آن بزرگوار را پيامبر خبر داده و اين چيزي است كه اكثر محدثان شيعه و سني به آن اعتراف كرده اند.



[ صفحه 184]