اين رفت و آمدهها براي بزرگي چون زيد، رنج آور بود، و از آن دردناكتر رفتاري بود كه هشام در مواجهه با زيد داشت.

ابن اثير ذكر كرده كه زيد از مجلس هشام عازم كوفه شد و محمد بن عمر به او گفت: اي زيد، ترا به خدا سوگند مي دهم كه به سوي اهل خويش بازگردي و به كوفه داخل نشوي كه كوفيان به تو وفا نكنند. زيد نپذيرفت و به وي گفت: «هشام، ما را چون اسيران، بدون گناهي، از حجاز به شام سپس به جزيره سپس به عراق مي برد با ما بازي مي كند.»