شيخ مفيد در مورد زيد مي گويد:

زيد بن علي پس از امام باقر عليه السلام گريده ي برادران خويش بود، عابد و پرهيزكار و فقيه و با سخاوت و شجاع بود، و با شمشير ظاهر شد در حالي كه امر به معروف و نهي از منكر مي كرد، و خونخواهي امام حسين عليه السلام مي نمود.

بسياري از شيعيان به امامت او اعتقاد پيدا كردند، و سبب اين بو كه او با شمشير خروج كرد و مردم را به رضا از آل محمد مي خواند، پس مردم گمان بردند كه او در اين دعوت خود را اراده كرده است، و حال آنكه چنين نبود، زيرا او مي دانست برادرش امام باقر عليه السلام مستحق و سزاوار امامت بوده است و به هنگام وفات به امامت امام صادق عليه السلام وصيت كرده است. [1] .