بدون ترديد با اسناد و مداركي كه در دست است ائمه معصومين اماميه يكي پس از ديگري منصوبا و منصوصا سرحلقه ولايت را در دست گرفته و به نام و كنيه و القاب در ساق عرش الهي مشهود همه ملائكه بودند و پيغمبر (ص) خود ديد و بر او عرضه شد كه اين ها اوصياء پيغمبر خاتم هستند اول آنها علي بن ابيطالب خليفه و وصي بلافصل پيغمبر و يازده نفر اولاد او به طريقي كه در كتب مربوطه نوشته ايم تا مهدي آل محمد (ص) امام و پيشواي مسلمين مي باشند و هر كجا هم اختلاف رخ داده با احتجاج و مباهله و استدلال عقلي و نقلي روشن گرديده حق با كيست.

پس از علي بن ابيطالب عليه السلام حسن بن علي سبط اكبر مجتبي و پس از او حسين سيد الشهداء بود درباره محمد حنفيه در كتب معتبر هيچ ادعائي از او ديده نشد و نسبتي كه به كيسانيه دادند افتراي صرف است زيرا اساسا كيسانيه طبقه و طايفه اي نيستند و افرادي در تاريخ ندارد بلكه محل تجمع مختار براي انتقام و قصاص بوده است و محمد حنفيه هم نه در حيات خود و نه پس از ممات دعوي نكرده و تربيت شده مهد ولايت اميرالمؤمنين بوده نصوص متواتره را ديده و شنيده و شكي نداشته كه پس از برادرش علي بن الحسين زين العابدين امام و پيشواي منصوب آسماني است و لذا ديديم كه وقتي در حضور حجرالاسود احتجاج كردند حجر به صدائي كه به خوبي شنيدند و تصديق كردند شهادت به امامت سيد الساجدين عليه السلام داد و پس از امام سجاد هم حضرت زيد ابدا دعوي امامت نكرد فقط براي احقاق حق علويين



[ صفحه 20]



خروج كرد آن هم به تحريك مردم كوفه بود يحيي و زيد هيچ كدام دعوي امامت نكردند ولي روي بزرگواري آنها طايفه بزرگي در گوشه اي از كره زمين به امامت و سلطنت دامنه داري رسيدند كه ائمه زيديه يمن از آن طايفه اند و در كتاب «جهان اسلام و اسلام در جهان» مفصل شرح داده شده و در تاريخ مفصل اسلام نيز ذكر شده است.

و به نص وصايت و آثار امامت و حفظ ودايع نبوت شكي نبوده كه پس از امام علي بن الحسين عليه السلام امام محمدباقر كه در علم و فضيلت سرآمد تمام مردم عصر بود امام پنجم مسلمين است چنانچه شافعي در حق آن بزرگوار گفته است.

كسي به پايه و رتبه محمد بن علي نبود و پدرش علي بن الحسين او را وصي خود نمود و پس از خود خليفه مسلمين گردانيد او و پدرش امام مفترض الطاعه و معصوم از خطا و ذنوب بوده و چون خلافت به رأي و اختيار نمي باشد بلكه به نص رباني و ابلاغ رسالت نبوت است و فعل و قول معصوم حجت است و بايد وصي پيغمبر و هر امام گماشته آسماني باشد به او معجزات و خرق عادت مي آموزند تا خود را به مردم معرفي كنند لذا امام محمدباقر عليه السلام داراي معجزاتي بود كه ابراز فرمود تا مردم او را به امامت بشناسند مفاخر و مناقب و كمالات و فضايل و علم و قدرت و احاطه به همه علوم انبياء و مرسلين و پاسخ مسائل علمي او نمونه بارز انتصاب آسماني آن حضرت است و اكنون حديثي چند درباره ادله امامت حضرت باقرالعلوم نقل مي كنيم: