ابوهريره روايت مي كند قال الحسين (ع) دخل علي رسول الله (ص) فاخذه و قبله و قال انت الامام ابن الامام ابوالائمة التسعة قال ابن مسعود من هم يا رسول الله (ص) قال (ص) يخرج من صلب ابني هذا ولد مبارك سمي جده عليه سيماء العباد و نور الزهاد و يخرج من صلبه سميي و اشبه الناس بي يبقر العلم بقرا ينطق بالحق و يخرج من صلبه كلمة الحق و لسان الصدق جعفر الراد عليه كالراد علي و يخرج من صلبه مولود طاهر سمر ربعة سمي موسي و يخرج من صلب موسي علي ابنه يدعا الرضا موضع العلم و معدن الحلم و يخرج من صلبه محمد المحمود المطهر اطهر الناس خلقا و احسنهم خلقا و يخرج من صلب محمد علي ابنه طاهر الجثه صادق اللهجه و يخرج من صلب علي الحسن ابنه الميمون ابو حجة الله و يخرج من صلبه قائم اهل البيت يملاها قسطا



[ صفحه 21]



و عدلا كما ملئت ظلما و جورا له عمر نوح و غيبة موسي و حلم داود و بهاء عيسي ثم تلا عليه السلام ذرية بعضها من بعض و الله سميع عليم

(سوره آل عمران آيه 38)

فقال له علي عليه السلام من هؤلاء قال اسماء الاوصياء من بعدك و العترة الطاهره و الذرية المباركه و الذي نفس محمد بيده لو ان امرا عبدالله الف عام ثم الف عام بين الركن و المقام ثم اتاني جاحدا لولايتهم لاكبه الله في النار كائنا من كان

پيغمبر (ص) به رسم مألوف در مسجد خود در مدينه مي نشست و اصحاب اطراف او را مي گرفتند اين روايت را ابوهريره نقل مي كند كه نشسته بوديم حسين بر رسول خدا (ص) وارد شد پيغمبر خدا او را گرفت بوسيد فرمود اي پسرم حسين تو پيشواي اهل عالم پسر پيشواي اهل عالم و پدر 9 نفر از پيشوايان اهل عالم هستي - و فرزندان 9 گانه تو همه پيشوايان اهل عالم مي باشند ابن مسعود گفت يا رسول الله نام آن پيشوايان كه از اولاد اين حسين عليه السلام مي باشند بيان فرما پيغمبر (ص) فرمود از صلب اين فرزندم حسين فرزندي نيكو سيرت بيرون مي آيد كه بسيار بابركت است اسم او اسم جدش و سيما و صورتش سيما و صورت عباد و زاهدان است نور از صورت او متلالاء هر كس او را بيند مي فهمد از دنيا گذشته و به آخرت پيوسته است و از صلب او فرزندي آيد كه نامش نام من است و در شمايل و خلقت شبيه من باشد او علم را مي شكافد چنانكه زارع زمين را بشكافد و زبان او نداي حق و سخن او بيان حق است و از صلب او جعفر متولد شود كه او فرزندي پاك طينت اسمر اللون با ملاحت و خوش خلق است هر كس او را رد كند سخن مرا رد كرده و از صلب جعفر فرزندي خواهد آمد زيبا و نيكو روي و پاكيزه موي هم اسم موسي بن عمران و از صلب او فرزندي متولد گردد كه اسم او علي و رضا خوانده مي شود او مقر علم الهي و معدن حلم و صبر است و از صلب او محمد خارج مي شود كه پاكيزه سرشت و خوش خلق است در صورت و سيرت از همه خلق زمين بهتر است و از صلب او پسري به نام علي متولد مي گردد پاكيزه خلقت و صادق اللهجه و از صلب او پسري متولد مي شود به نام حسن صاحب فضيلت و ميمنت او پدر كسي است كه حجت خدا بر خلق مي باشد و از صلب او قائم ما آل محمد و اهل بيت متولد گردد كه زمين را پر از عدل و داد كند پس از آنكه پر شده باشد از جور و ظلم عمر او مانند عمر نوح طولاني است و غيبت او چون غيبت موسي و حلم او چون حلم داود و بهاء روشني او چون نور جمال



[ صفحه 22]



عيسي باشد و خداوند درباره او فرموده ذرية بعضها من بعض اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب كه حاضر بود گفت يا رسول الله ايشان كيانند فرمود اوصياء من مي باشند پس از تو و آنها عترت طاهره اند و ذريه بابركت من مي باشند

«قسم به آن خدائي كه جان محمد به دست قدرت اوست اگر كسي هزارها سال خدا را عبادت كند و دوستي و ولايت اين دوازده نفر اوصياء مرا در دل نداشته باشد يقينا سرازير جهنم خواهد شد»

با اين حديث امامت امام محمدباقر عليه السلام به نام و نشاني و خصوصيات ثابت مي شود و عبادت هيچ كس بدون محبت و ولايت او و اين خاندان قبول و مقبول نيست