امام محمدباقر عليه السلام افضل و اورع و اعلم و ازهد و اعبد و اسخي اهل زمان بود در كرم وجود و بخشش و علم و تقوي و فضيلت و كمال علما و عملا در حلم و سخاوت نظير نداشته و به همين صفات هم باشد او احق به امامت و پيشوائي خلق بوده است زيرا عقلا قبيح و زشت است كه مفضول بر فاضل ترجيح داده شود امام بايد از تمام مردم عصر اعلم و ازهد و اعقل و اشرف باشد و سي شرط است كه در كتاب امام رضا (ع) نوشتيم شرط امامت است و تمام سي شرط در اين امام هم جمع بود

اكابر علماء زمان زانوي اطاعت و خضوع و خشيت در پيشگاهش خم مي كردند مشاهير مصنفين جهان در ساحت مقدس آن معلم بزرگ و مربي بي نظير زمين ادب مي بوسيدند

ابواسحق سبيعي كه اعلم علماي عصر بود در حق امام پنجم گفته لم ار مثله قط نظيري ندارد ابي زرعه يكي ديگر از كبار علماست گويد انه لمن اكبر العلماء و ابن حجر در صواعق گويد وارث زين العابدين من اولاده عبادة و علما و زهادة ابوجعفر محمد الباقر همه علما متفقند كه حضرت امام محمد باقر العلوم در علم و عظمت و جلالت نظير نداشته قرطبي گفته:



يا باقر العلم لاهل التقي

و خير من لبي علي الاجبل



مالك بن اعين جهني گفته



اذا طلب الناس علم القرآن

كانت قريش عليه عيالا



و ان قيل اين بنت النبي

نالت يداه قروعا طوالا



نجوم تهلل للمدلجين

جبال تورث علما جبالا