بابوعبيدة الحذا كه يكي از اصحاب امام محمدباقر عليه السلام است فرمود اما والله ان احب اصحابي الي اورعهم وافقههم و اكتمهم لحديثنا و ان اسوأهم عندي حالا و امقتهم الي الذي اذا سمع الحديث ينسب الينا و يروي عنا فلم يعقله و لم يقبله قلبه اشمأز منه و جحده و كفر بمن دان به و هو لا يدري لعل الحديث من عندنا خرج و الينا اسند فيكون بذلك خارجا من ولايتنا

يعني به خدا سوگند بهترين و محبوبترين اصحاب نزد من كساني هستند كه در حديث ما تقوي و ورعي بيشتر داشته و افقه و داناتر در احكام شريعت بوده و در حفظ و كتمان آن بهتر از همه بكوشند - و بدترين شاگردان من آنها هستند كه چون بشنوند حديثي از ما نقل شده تعقل و تدبر و تفكري نكنند و اگر به قلبش درست نيايد مشمئز گردد و منكر شود و به آن كسي كه اعتماد داشته و پيروي مي كرده كافر شود و تكذيب كند و سلوك خود را قطع نمايد در حالي كه فكر نكرده و تعقل ننموده شايد اين حديث از مقامي صادر شده كه منبع علم و دانش است و بايد شرايط تطبيق آن را با سليقه و عقل خود پيدا كند جحد و انكار موجب خسران و زيان عقايد و افكار او مي گردد - و شايد از ربقه ولايت و دوستي ما خارج شود و اين بزرگترين خسارت و زياني است كه مي بيند - بنابراين بايد در هر حديث و خبري تعقل و تحقيق نمود تا حقيقت آن را بدست آورد.