يك نكته ابهام در اينجا باقي مانده بود كه البته آن هم حل شد زيرا شما خوانندگان در خواندن اين اوراق اوضاع و احوال آن عصر را در نظر بگيريد نه توسعه امروز مطبوعات و كتب را در آن روز مخصوصا پس از هشتاد سال حكومت اموي بسيار محيط معارف تاريك بوده مردم را در جهالت و ضلالت نگاهداشته بودند تا بتوانند سلطنت مستبده خود را ادامه دهند و لذا در اين جا اهلبيت براي مردم مبهم بوده كه آيا مراد از اهل بيت آل عقيل يا آل عباس يا ديگران مي باشند و لذا چون پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم پس از پيوستگي قرآن و عترت ساكت ماند پرسيدند يا رسول الله مقصود از اهل بيت كيست و منظور شما از عترت كدام است

و اين درس بود كه امام محمدباقر (ع) نقل كرده فرمود: لو سلمت رسول الله (ص) و لم يبين اهلها لادعي آل عباس و آل عقيل و آل فلان اگر بيان نمي فرمود مردم در شك مي افتادند ولي با كمال صراحت در چندين حديث كه تفسير چندين آيه از قرآن است فرمود مراد از اهل بيت و عترت كساني هستند كه آيه تطهير درباره آنها نازل شده

انزل الله في كتابه انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا و همه مفسرين از پيغمبر نقل كرده اند كه اهل بيت علي و فاطمه و حسن و حسين (ع) مي باشند كه در خانه ام سلمه بودند و در زير كساء جمع شدند و اين آيه در شأن آنها نازل شد

و پيغمبر اضافه فرمود كه ان لكل نبي ثقلا و اهلا فهؤلاء ثقلي و اهلي براي هر پيغمبر ثقلي و اهلي مي باشد كه اين خاندان اين چهار نفر ثقل و اهل بيت من هستند كه بر همه فضيلت دارند

امام محمدباقر عليه السلام فرمود جعلهم الله مواضع الانبياء غير انهم لا يحلون شيئا و لا يحرمونه يعني خداوند اهل بيت پيغمبر را در مرتبه و مدارج ارتقاء خود رسول الله قرار داد يعني آنها هم حلال و حرام قرآن را مي دانند و به مردم مي آموزند.

امام پنجم در ذيل آيه و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤك فاستغفروا الله و استغفر لهم



[ صفحه 173]



الرسول لوجدا و الله توابا رحيما فلا و ربك لا يؤمنون حتي يحكموك في ما شجر بينهم ثم لا يجدوا في انفسهم حرجا مما قضيت و يسلوا تسليما

يعني اگر اين منافقان در آن هنگام كه به نفاق و انكار پرداختند ستم بر نفس خود نمودند و بعد از عبادت بت و طاغوت برگشتند و استغفار نمودند و پشيمان شدند و از تو درخواست شفاعت و قبول توبه كردند و فهميدند فقط خداوند است كه توبه پذير است كه و به پروردگار تو سوگند كه وقتي ايمان خواهند آورد كه در قضاوت پيشگاه تو حاضر شوند در اين روايت فرموده مراد از قضاوت قضاوت علي بن ابيطالب است كه پيغمبر خدا او را به قضاوت انتخاب و منصوب كرد فرمود علي اقضاكم و او اهل بيت پيغمبر خدا بود.

و باز در آيات اطاعت امر - اولي الامر - فضل الله - حجة البالغه - صادقين كتاب موسي اماما و رحمة - لكل قوم هاد و غيره فرمود همه اين آيات درباره تعيين اهل بيت پيغمبر نازل شده كه از ديگران مميز و مشخص كردند و در آيات و احاديث بسياري ديگر به نصوص صريحه مانند آيه مباهله - تطهير - كساء - ثقلين - طير مشوي - و غيره كه در كتاب اميرالمؤمنين عليه السلام مفصل نقل كرديم اهل بيت عترت و طهارت مشخص گرديده اند كه هيچ گونه ابهامي باقي نمي گذارد.

امام محمدباقر عليه السلام در تفسير آيه و أمر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها لا نسئلك رزقا نحن نرزقك و العاقبة للتقوي فرمود منظور اين بوده كه امتياز اهل بيت را از ديگران مشخص فرمايد - و لذا فرمود امرالله نبيه ان يخص اهل بيته و نفسه دون الناس ليعلم ان لاهله عندالله منزلة ليست لغيرهم فامرهم مع الناس عامة ثم امرهم خاصة يعني خداوند تعالي در اين آيه به پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم امر فرمود كه اهل بيت خود را به آن حال اختصاص دهد كه خودش داراي آن حالات بوده تا مردم بدانند براي اهل بيت پيغمبر خدا مرتبه و مقام و منزلتي است كه براي ديگران اين مقام نيست و لذا در قرآن امر كرده كه اهل بيت را به نماز و صبر و شكيبائي و مداومت بر عبادت تأكيد كن و غم روزي آنها را نخور ما آنها را رزق و روزي مي رسانيم آنها و هر پرهيزكاري را.

لذا پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم هر وقت به اهل بيت خود كه علي و فاطمه و حسنين و زينبين بودند آنها را امر به نماز مي كرد - و آنها از سايرين به نماز و روزه و حج و ساير عبادات امتياز داشته.



[ صفحه 174]