محبت از ضروري ترين نيازهاي عاطفي فرزند در دوران كودكي است و بدون توجه به آن كودك به رشد عاطفي مناسب نايل نمي شود، اين نياز، براي كودك به شكلهاي گوناگون قابل پاسخگويي است كه مي توان به بوسيدن كودك، در آغوش گرفتن، گفتن جملات زيبا و محبت آميز، خريدن هديه و اسباب بازي و... اشاره كرد. امام باقر عليه السلام در فرصتهاي مناسب از طريق در آغوش گرفتن و بيان جملات محبت آميز، محبت خود را به كودك خردسالش امام صادق عليه السلام نشان مي دادند و از اين طريق به نياز عاطفي او پاسخ مي گفتند، محمد بن مسلم از اصحاب بزرگ آن حضرت نقل مي كند كه من در خدمت امام باقر عليه السلام بودم. در اين هنگام فرزند (خرد سالش) جعفر عليه السلام وارد شد و بر سر او ذؤابة(8) و در دستش عصايي بود كه با آن بازي مي كرد. امام باقر عليه السلام او را به گرمي در آغوش گرفت و به سينه خود فشرد و خطاب به او فرمود: «پدر و مادرم به فدايت باد (با اين چوب) كار لهو انجام مده و بازي مكن، سپس فرمود: «اي محمد، پس از من او امام توست. از او پيروي كن و از دانش او استفاده نما، به خدا سوگند او همان صادقي است كه رسول خدا عليه السلام او را توصيف نمود كه شيعيان او در دنيا و آخرت پيروزند و دشمنانش در زمان هر پيامبري ملعون هستند. در (اين هنگام) جعفر عليه السلام خنديد و صورتش قرمز گرديد، آنگاه امام باقر عليه السلام به من فرمود: از او سؤال كن، من از او پرسيدم اي پسر رسول خدا، خنده از كدام عضو بدن منشاء مي گيرد. جعفر عليه السلام فرمود: اي محمد، عقل از قلب، اندوه از كبد و نفس از ريه و خنده از طحال منشاء مي گيرد. (وقتي اين پاسخ را از او شنيدم) از جايم برخاستم و او را بوسيدم.»(9)