فرمود تراكم سرمايه سبب تراكم آفت است و تمني نقمت است چه اين صفت با دين و عقل و خرد سازش ندارد و آفت دين مي گردد و حرص و آز و اقتحام در گناه را زياد مي كند و چون اين اوصاف قوت گرفت آدمي ناچار تن به هر نامشروعي در مي دهد و هر خواهش و ميل نفساني را اجابت مي كند تا آنجا كه ممكن است در قبال پشيزي خوني بريزد و معاصي را ناچيز انگارد و وقعي ننهد تا به حرمان و بغي و ظلم و تعدي و اجحاف به ناموس ديگران و هلاكت نفوس زكيه اقدام نمايد و آن را كاري بزرگ و گناهي عظيم نشمارد.