فرمود شره و حرص و آز مساوي با همه عيوب است و جامع هر رذيلت است چه بسيار طماعي كه نتيجه عملش خسران دنيا و آخرت و زيان جان و مال و نفوس خود و ديگران مي گردد.

آرزوهاي دراز است كه عاقبت وخيمي دارد و هر كس كه آرزوي او از حد و اندازه بيرون باشد از ورطه انسانيت خارج مي گردد زيرا آرزو و تمايل حد و اندازه ندارد و بسيار شده كه اميدها و آرزوهاي بي جا به حرمان و نوميدي و بسا به انتحار و خودكشي كشيده شده است مانند برخي از تجارت ها كه پايانش خسارتها است.

هر كس بدون رويه و رعايت عواقب كار در امور دنيا درافتد خويشتن را در معرض



[ صفحه 236]



هلاكت انداخته است و ابواب فضيحت و رسوائي را به سوي خود باز كرده است.

فرمود براي مؤمن هيچ طوقي و قلاده اي سنگين تر از بار معصيت نيست.