فرمود هر كس لغزش خود را فراموش كند و لغزش و خطاي ديگران را بزرگ جلوه دهد خود ناگزير دوچار اين لغزش ها و عكس العمل ها خواهد شد.



هر كه عيب دگران پيش تو آورد و بگفت

به يقين عيب تو پيش دگران خواهد گفت



تو خود فكر كن اگر كسي يكي از هزار و مشتي از خروار از زشتي هاي تو را برابرت بگويد و زبان به نكوهش تو دراز كند تو ناراحت خواهي شد و خودت براي او ذره اي را چون كوه جلوه مي دهي و مثقالي را به خرواري مي نمائي اما اگر بداني كه خود مرتكب چنين خطايا هستي زبان به استغفار گشائي و سر تعظيم و تكريم از خجلت و سرافكندگي به زير اندازي كه گفته اند:



در آتشم بيفكن و نام گنه مبر

كاتش به گرمي عرق انفعال نيست