هر كس با مردم خسيس و پست و نكوهيده اخلاق مخالطت و معاشرت و مجالست جويد حقير و پست و كوچك و وضيع گردد چه مردم اشخاص را به ديده همنشين آنها مي بينند.



[ صفحه 239]





تو اول بگو با كيان زيستي

پس آنگه بگويم كه تو كيستي



ارزش ظاهر دوستان و همنشينان ارج و ارزش شماست پس بكوشيد كه همنشين و جليس و نديم عاقل و خردمند و شريفي برگزينيد تا در نظر مردم بزرگ تجلي نمائيد.

فرمود هر كس از اندازه قدرت و استعداد خود بيشتر زير باري رود كمرش خم خواهد شد و عاجر و بيچاره گردد زيرا از شير حمله خوش بود و از غزال رم هر كس بايد به وسعت نيروي ظاهري و باطني خود قبول عملي را كرده تا از عهده برآيد و سعادتمند گردد.