قال (ع) كفي بالمرء عيبا ان يتعرف من عيوب الناس ما يعمي عليه من امر نفسه او يعيب علي الناس امرا هو فيه لا يستطيع عنه الي غيره و يؤذي جليسه بما لا يعينه.

وجهه همت پيشوايان دين اين است كه انسان را به الهيات آشنا سازند و معارف آسماني



[ صفحه 255]



را به مردم بياموزد امام محمدباقر عليه السلام فرمود كافي است براي حفظ شخصيت انسان كه عيب خود را در عيوب مردم بيند و هر كجا عيبي ديد و نپسنديد و ملاحظه كرد كه مردم از آن عيب چشم به هم گذاشته ناديده مي گيرند خودش مورد توجه قرار دهد و در دفع آن بكوشد و اگر استطاعت نداشت كه عيب را از خود دفع كند ديگري را كمك براي رفع نقص بگيرد و نگذارد با اين عيب همنشينان آنها در رنج باشند و بتوانند اظهار كنند و بسا كه اين عيوب موجب غيبت مي گردد و انسان عاقل خردمند نبايد عيب را در خود باقي بگذارد تا اسباب غيبت خلق شود - بنابراين يك عيب كافي است كه انسان را به عيوب مردم نابينا سازد و نفس خود را در عيب باقي گذارد - يا عيبي در مردم بيند كه قدرت تحول و تبديل آن را به يك فضيلتي نداشته باشد يا همنشيان را اذيت كند به كسي كه به او كمك نتواند كرد - فرمود مؤمن آئينه مؤمن است كه بايد عيب خود را به ديدار ديگران از بين برد و عيوب ديگران را هم به تذكر و خوش زباني محو كند تا همه در مدينه فاضله دين با هم سير كنند.