حضرت امام محمدباقر عليه السلام با وليد بن عبدالملك و سليمان بن عبدالملك و عمر بن عبدالعزيز و يزيد بن عبدالملك و هشام بن عبدالملك و به نقل برخي با وليد بن يزيد بن عبدالملك و يزيد بن وليد بن عبدالملك و ابراهيم بن الوليد بن عبدالملك معاصر بود. [1] .

يعني از سال 75 درست تا سال 117 تا با اختلاف اخبار تا سال 126 شاهد جنايات فجيع آل مروان بوده است.

بيست سال دوره امامت كه چرخ عالم وجود بر محور شخصيت و مقام امامت او دور مي زد و چهل سال هم در دوره پدرش شاهد و ناظر واقعه هائله كربلا تا شهادت خود بود خاصه در اصطكاك دو سياست اموي و عباسي وضع كشمكش و كشتارهاي بي رحمانه هر دو را مي ديد و صبر مي كرد.