پدر ارجمند امام باقر عليه السلام، امام سجاد عليه السلام است كه شرح زندگي كوتاه او در شماره ي قبل گذشت.

مادر بزرگوار او به نام «فاطمه» (ام عبدالله) دختر امام حسن مجتبي عليه السلام بود، كه امام صادق عليه السلام از او ياد كرد و در شأن و مقام او فرمود:

كانت صديقة لم تدرك في آل الحسن امرأة مثلها:

«او بسيار راستگو بود و در خاندان امام حسن عليه السلام بانويي مانند او ديده نشد.» [1] .

اين از امتيازات امام باقر عليه السلام است كه به دو رشته امامت پيوند دارد و آفرينش او از ناحيه ي امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام به مخزن و مركز رسالت خاتم پيامبران صلي الله عليه و آله راه مي يابد.



[ صفحه 14]



از كرامت و مقام بلند معنوي او اين كه: روزي زير ديواري نشسته بود، ناگاه ديوار شكاف خورد و صداي ريزش سختي به گوش رسيد، او به ديوار اشاره كرد و فرمود: «نه به حق مصطفي، خدا به تو اجازه ي فرود آمدن ندهد.»

ديوار بر اثر اشاره و سخن او در هوا به طور معلق ايستاد، تا او به سلامت از آنجا دور شد. آن گاه امام صادق عليه السلام (به خاطر رفع خطر از او) صد دينار صدقه داد. [2] .