هنگامي كه امام سجاد عليه السلام (در سال 95 ه.ق) به شهادت رسيد، تبليغات وارونه خلفاي جور، و خفقان و اختناق آنها به حدي بود كه حتي مردم مدينه، به امام باقر عليه السلام اعتماد علمي نداشتند، بر همين اساس است كه امام صادق عليه السلام در فرازي از گفتارش مي فرمايد:

هنگامي كه امام سجاد عليه السلام از دنيا رفت، امام باقر عليه السلام به احترام همنشيني جابر بن عبدالله انصاري با پيامبر صلي الله عليه و آله نزد جابر مي رفت، و براي مردم مدينه حديث مي گفت. [1] .

مردم مدينه در مورد امام باقر عليه السلام مي گفتند: «ما جسورتر از اين شخص را نديده ايم» (كه در سنين جواني حديث مي گويد با اين كه سالخوردگاني وجود دارند.)

امام باقر عليه السلام از گفتار پيامبر صلي الله عليه و آله، مطالبي را براي مردم بيان مي كرد. آنها مي گفتند: ما دروغگوتر از اين مرد را نديده ايم، از پيامبري براي ما حديث مي گويد كه او را نديده است.

امام باقر عليه السلام وقتي شنيد آنها چنين مي گويند، حديثي از پيامبر صلي الله عليه و آله، از زبان جابر بن عبدالله نقل كرد، آن گاه آنها تصديقش كردند؛ با اين كه جابر (به عنوان شاگرد) نزد آن حضرت مي آمد و از ايشان، دانش مي آموخت. [2] .



[ صفحه 72]