منهال بن عمرو مي گويد: در محضر امام باقر عليه السلام بودم، ناگاه مردي وارد شد و سلام كرد، امام جواب او را داد، او به امام عرض كرد: «حالتان چطور است؟»

امام باقر: آيا وقت آن نرسيده است كه شما بدانيد حال ما چگونه است؟ مثل ما در ميان اين امت، همچون بني اسرائيل است كه پسرانشان را مي كشتند و زنانشان را (براي بيگاري) باقي مي گذاشتند، آگاه باشيد كه اينها (طاغوت و طرفدارانش همچون فرعون) پسران ما را مي كشتند و زنانمان را باقي مي گذارند، عرب گمان مي كند كه برتر از عجم است، عجم مي پرسد: چرا؟ عرب در پاسخ مي گويد: «زيرا محمد صلي الله عليه و آله از ما عرب است.» عجم در پاسخ مي گويد: «راست مي گوييد.» قريش مي پندارد كه بر ساير قبايل عرب برتري دارد، از اين رو كه محمد صلي الله عليه و آله از قريش است، ديگران نيز اين برتري را تصديق مي كنند.اگر مردم اين مسأله را تصديق مي كنند، ما بر همه ي مردم برتري داريم، زيرا از ذريه ي محمد صلي الله عليه و آله و از خاندان او هستيم، كه هيچ كس در اين جهت با ما برابري ندارد.

آن مرد وارد شده به امام عرض كرد:«سوگند به خدا من شما خاندان رسالت را دوست دارم.»

امام باقر: «بنابراين آماده ي بلا باش، سوگند به خدا رسيدن بلا (و آزار طاغوتيان) به ما و شيعيان ما سريع تر از رسيدن سيل به بيابان



[ صفحه 89]



است، نخست بلا به سراغ ما مي آيد و سپس به سراغ شما.» [1] .