ابوخالد كابلي مي گويد: به خانه ي امام باقر عليه السلام رفتم، غذا طلبيد، غذا آوردند، آن را خوردم، غذايي نظيف تر و خوشبوتر و لذيذتر از آن





[ صفحه 118]



نخورده بودم، پس از فراغ، آن حضرت فرمود: «غذا چگونه بود؟»

عرض كردم: غذايي پاكيزه تر و خوشبوتر و لذيذتر از اين غذا را نخورده بودم، ولي به ياد اين آيه از قرآن افتادم كه مي فرمايد:

لتسئلن يومئذ عن النعيم:

«سپس در آن روز (قيامت) همه شما از نعمت هايي كه داشته ايد سؤال خواهيد شد.» (تكاثر - 8)

امام باقر عليه السلام فرمود:

انما تسألون عما انتم عليه من الحق.

«منظور از اين آيه اين است كه همانا درباره آنچه از حق كه شما بر آن عقيده هستيد (نعمت ولايت) سؤال خواهيد شد.» [1] .

روزي امام باقر عليه السلام به جمعي از شيعيان فرمود: «آيا جامعه ي شما به اين حد رسيده كه اگر يكي از برادران ديني، دست در جيب هر كدام از شما كند و آن چه مي خواهد بردارد، و صاحب جيب چيزي نگويد؟»

آنها عرض كردند، نه، چنين نشده، فرمود:

فلستم اخوانا كما تزعمون:

«پس شما آن گونه كه مي پنداريد، هنوز برادر همديگر نيستيد.» [2] .



[ صفحه 119]