قالَ رسولُ اللّه صلي الله عليه و آله و سلّم لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ وذلكَ لثَلاثٍ بَقِينَ مِن شَعبانَ قالَ لبِلالٍ : نادِ في الناسِ ، فَجُمِعَ الناسُ ثُمّ صَعِدَ المِنبَرَفَحَمِدَ اللّه َ وأثني علَيهِ ثُمّ قالَ : أيُّها الناسُ ، إنَّ هذا الشَّهرَ قد حَضَرَكُم وهُو سَيِّدُ الشُّهُورِ ، فيهِ ليلةٌ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ ، تُغلَقُ فيهِ أبوابُ النِّيرانِ وتُفتَحُ فيهِ أبوابُ الجِنانِ ، فَمَن أدرَكَهُ فلَم يُغفَرْ لُهُ فَأبعَدَهُ اللّه ُ .

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلّم سه روز مانده از ماه شعبان ، به بلال دستور مي داد در ميان مردم جار بزند . پس مردم را جمع مي كرد و بر منبر مي رفت و حمد و ثناي خدا مي گفت و مي فرمود : اي مردم ! همانا اين ماه به شما روي آورده و آن سروَر همه ماههاست . در آن شبي وجود دارد كه از هزار ماه بهتر است . در اين ماه درهاي دوزخ بسته و درهاي بهشت گشوده شود . هر كه اين ماه را دريابد و آمرزيده نشود خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند .