اَلْعُلَماءُ في اَنـْفُسِهِمْ خانَةٌ اِنْ كَـتَمُوا النَّصيحَةَ اِنْ رَاَوْا تائِها ضالاًّ لا يَهْدونَهُ اَوْ مَيِّتا لا يُحْيونَهُ فَبِئْسَ ما يَصْنَعونَ لاَِنَّ اللّه َ تَبارَكَ وَ تَعالي اَخَذَ عَلَيْهِمُ الْميثاقَ فِي الْـكِتابِ اَنْ يَاْمُروا بِالْمَعْروفِ وَ بِما اُمِروا بِهِ وَ اَنْ يَنْهَوْا عَمّا نُهوا عَنْهُ وَ اَنْ يَتَعاوَنوا عَلَي الْبِرِّ وَ التَّقْوي وَ لا يَتَعاوَنوا عَلَي الاِْثْمِ وَ الْعُدْوانِ؛

اگر دانشمندان نصيحت را پنهان دارند، خيانت كرده اند. اگر سرگشته گمراهي را ديدند و او راراهنمايي نكردند و يا (دل) مرده اي را زنده ننمودند، وه كه چه كار زشتي كرده اند! چون خداوند تبارك و تعالي در كتاب از ايشان پيمان گرفته كه به معروف و آنچه فرمان يافته اند فرمان دهند و از آنچه نهي شده اند نهي كنند و بر نيكوكاري و پرهيزكاري، يكديگر را ياري كنند و در گناه و ستم يكديگر را ياري نكنند.