بازگشت

خشم خدا


إنَّ العبدَ يسألُ اللّه َ الحاجةَ فيكونُ من شَأنِهِ قضاؤها إلي أجلٍ قريبٍ أو إلي وقتٍ بَطيءٍ ، فيُذنِبُ العبدُ ذنبا فيقولُ اللّه ُ تَبارَكَ وَتَعالي للمَلَكِ : لا تَقضِ حاجَتَهُ واحرِمْهُ إيَّاها ، فإنَّهُ تَعَرَّضَ لِسَخَطي واستَوجَبَ الحِرمانَ مِنّي .

***

(گاه) بنده از خداوند حاجتي را مـي خـواهد و از شأن خداست كه آن را در آينده اي نزديك ، يا با تأخير برآورده سازد ؛ امّا بنده بعدا مرتكب گناهي مي شود . پس ، خداوند تبارك و تعالي به فرشته مي گويد : حاجت او را برآورده مساز و او را از آن محروم گردان ؛ زيرا كه او خود را در معرض خشم من نهاد و مستوجب محروميت از سوي من شد .

***

بحار الأنوار : 73 / 329 / 11
منتخب ميزان الحكمة : 196