شيخ برسي از محمّد بن مسلم روايت كرده كه با حضرت باقر عليه السلام بيرون رفتيم ناگاه بر زمين خشكي رسيديم كه آتش از آن مشتعل بود، يعني از بسياري حرارت و در آنجا گنجشك بسياري بود كه دور اشتر آن حضرت پر مي زدند و چرخ مي خوردند حضرت آنها را راند و فرمود: اكرامي نيست يعني براي شما، پس آن جناب رفت تا به مقصد خويش ، چون فردا رجوع كرديم و به همان زمين رسيديم ، باز آن گنجشكها پرواز مي كردند و دور اشتر آن حضرت مي گشتند و بر بالاي سر پر مي زدند، پش شنيدم كه آن حضرت فرمود: بنوشيد و سيراب شويد، چون نظر كردم ديم در آن بيابان آب بسياري است گفتم : اي آقاي من ! ديروز منع كردي آنها را امروز سيرابشان كردي ؟ فرمودند: بدان كه امروز در ميان ايشان قبرّه مختلط بود پس آب دادم به ايشان و اگر قبرّه نبود من به ايشان آب نمي دادم گفتم : اي آقاي من ! چه فرق است ميان قبرّه و گنجشك ؟ فرمود: واي بر تو! اما گنجشك پس آنها از مواليان فلان اند: زيرا ايشان از اويند، و اما قبرّه پس از موالي ما اهل بيت است و ايشان در صفير خود مي گويند:

( بُورِكْتُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ بُورِكَتْ شيعَتُكُمْ وَ لَعَنَ اللّهُ اَعْدائَكُمْ. ) (63)