ابوجعفر، امام محمد باقر (ع) پنجمين آفتابي است كه بر افق امامت، جاودانه درخشيد. زندگيش سراسر دانش و ارزش بود، از اين رو باقرالعلوم ناميده شد؛ يعني شكافنده ي دشواري هاي دانش و گشاينده ي پيچيدگي هاي معرفت.

خصلت آفتاب است كه هماره گام بر فرق ظلمت مي نهد و در لحظه هاي تاريك، بر افق زمان مي رويد تا ارزش هاي مهجور و نهان شده در سياهي جهل و جور را، دوباره جان بخشد و آشكار سازد.

او نيز در عصر حاكميت جور و تشتت انديشه هاي ديني امت اسلام، تولد يافت تا پيام آور معرفت و احياگر اسلام ناب محمدي (ص) باشد.