در عبادت و بندگي و ذكر خدا و توجه به حق وارث پدرش سيدالساجدين زين العابدين عليه السلام بود چنانچه حضرت صادق عليه السلام به روايت كليني مي فرمايد پدرم كثيرالذكر بود و هر وقت من با او حركت مي كردم در حال ذكر بود غذا مي خورد ذكر خدا مي نمود و در ذكر حديث هميشه در آغاز و انجام ذكر خدا مي نمود و بيشتر ذكر او لا اله الا الله بود و بسيار مي شد كه ما اهل بيت را جمع مي كرد و مي فرمود ذكر خدا بگوئيد از طلوع فجر تا صبح آفتاب كه مي زد ذكر خدا مي گفتيم و قرائت قرآن مي كرديم و هر كدام كه از كودكان قادر بر خواندن قرآن نبودند مي فرمود ذكر خدا بگوئيد [1] .

در هر حال بود علم و دانش به مردم مي آموخت و آنها را به خدا و ذكر حق و تقويت توحيد و تشديد مباني عقيده به يگانگي خداوند را تأييد مي فرمود.



[ صفحه 48]



و چنانچه در تعليمات اين امام كه مباني دين اسلام است خواهيم ديد اوقات را تقسيم فرموده و عبادات را حصر در نماز و روزه ندانسته بلكه ذكر و تحكيم مباني توحيد و خدمت به خلق را از راه آموزش و پرورش عبادات دانسته و خود در تمام ساعات شبانه روز با تعليمات ادعيه و اذكار و آثار و تفسير و اخبار و احاديث و علوم و فنون مختلفه فلكي آسماني و زميني كه امروز به نام طبيعيات و رياضيات و نجوم و هيئت تعبير شده مشروحا و مصرحا تعليم فرموده است و اين ها همه عبادت است چنانچه يكي از مراجع و اساتيد بزرگوارم رحمة الله عليه مي فرمود تحصيل علم در جواني براي هر محصل عبادت است يعني پس از فرايض هيچ عبادتي بالاتر از كسب علم نيست.